Çocukluğum (1. Hamur)

Yazar

Maksim Gorki

Çeviri

Hasan Beyazıt

Yayınevi

Yalçın Yayınları

Dil

Türkçe

Sayfa s.

287

Pencerenin önünde, yarı karanlık bir odada, babam beyazlara sarınmış yerde yatıyor. Gözüme olağanüstü büyük görünüyor; ayak parmakları garip bir şekilde açılmış; şefkatli elleri yumuşakça göğsünün üstünde bağlanmış, ama parmakları kaskatı. Tunç paralar, siyah kenarlarıyla, o hep gülen gözlerini örtüyor. Her zaman iyilikle parlayan yüzü tasalı şimdi. Dudaklarındaki gülümseme dişlerini ortaya çıkarıyor ve yüreğimi ürküntüyle dolduruyor.
Annem, yarı çıplak, kırmızı bir etek giymiş, babamın yanına diz çökmüş, onun uzun ve sağlıklı saçları, karpuz kabuklarını testerelemekten çok hoşlandığım siyah tarakla geriye doğru tarıyor. Hiç durmadan, derin ve boğuk bir sesle mırıldanıyor. Gri gözleri şiş şiş ve yaşlar koca damlalar halinde süzülürken eriyecekmiş duygusunu veriyor insana.
(Kitabın İçinden)