Eylül 1998...

Yazar

Alev Alatlı

Yayınevi

Doruk Yayınları

Dil

Türkçe

Sayfa s.

44

Birden üstüme geldi: "Ben artık yoktum." Kendimi toparlayamadım, bildirinin altında kıvrıldım, kıvrandım, ezildim. Ama çok geçti. Kanım dehşete düşmüş damarlarımda ağladı. Her şey bitmişti.

Ateş böceklerinin salındıkları latif bir yaz gecesi değildi. Ne incir ağacının yapraklarından süzülen ay ışığının, ne de Hacı Arif Bey'in ağır tahriki söz konusuydu. İnceden bir rüzgar bile yoktur, vallahi. Tersine Nemli, sıcak, gürültü, sıradan bir öğle vakti. Kapıda kan ter içinde zerzavatçı. Ardından iki büklüm Aygazcı. Çatıda, dereci ustası. Şurada bir bağırsak, burada bir fetüs parçası - komşu kliniğin atıkları. Çiftleşmek için yanıp tutuşan köpeğimin bacağıma sarılışı. Tırnaklarını toprağa geçirmiş, direnen insanlar. Pür telaş melek. Sirenler, küfürler, kahkahalar. Avlanmaya çıkmış milyonların uğultusu.
(Kitabın İçinden)